شناسایی میکوریزا در زعفران خوراکی و اثر نوع زراعت بر گسترش آن

گیاه زعفران خوراکی یا مزروعی (crocus sativus l.)، گیاهی علفی و دایمی است که از طریق کورم تکثیر می یابد. کشت گیاه به منظور استحصال کلاله های آن می باشد که به عنوان رنگ کننده طبیعی و نیز عطر و طعم بخشیدن به غذاها، شیرینیها و غیره به کار می رود. ایران با تولید 60 درصد کل زعفران جهان، مقام اول تولید زعفران جهان را داراست . میکوریزا که از همزیستی بین ریشه گیاه و قارچ به وجود می آید در جذب آب و عناصر غذایی مهم مثل فسفر، پتاسیم و نیتروژن به گیاه میزبانش کمک می کند، تحمل گیاه را در برابر عوامل بیماریزا و استرس آور افزایش می دهد و در مقابل خشکی، فلزات سنگین سمی و غلظت زیاد نمک ، گیاه را مقاومتر می کند. با عنایت به این موارد مذکور فراهم کردن شرایط بهینه برای حفظ این همزیستی در گیاه زعفران امری ضروری است . میکوریزای زعفران خوراکی در مزرعه زعفران واقع در دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس ، بررسی شد و پس از شناسایی نوع همزیستی میکوریزایی و قارچهای عامل این همزیستی نیز اثر روشهای کشت سنتی و مکانیزه، فواصل خطوط کشت 30، 40 و 50 سانتیمتر در زمانهای مختلف بر درصد آلودگی طول ریشه ها در زعفران های مناطق بیرجند، قاین و گناباد بررسی شد. نتیجه اینکه، همزیستی از نوع میکوریزای وزیکولار-آربوسکولار توسط قارچهای acaulospora morrowiae و glomus coronatum ایجاد می شود و نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که فاصله خطوط کشت ، زعفران مناطق مختلف و زمان بر درصد آلودگی طول ریشه در سطح یک درصد اختلاف معنی داری دارند.